شیخ حرّ عاملی(ره) از بزرگان اصحاب نقل می‎کند که امام صادق(علیه‎السلام) فرمود:

«شبی که حضرت قائم(عج) در آن متولد شد، هیچ نوزادی در آن شب متولد نمی‎شود مگر این که مؤمن خواهد شد، و اگر در سرزمین کفر متولد گردد، خداوند او را به برکت امام مهدی(عج) به سوی ایمان منتقل می‎سازد.»(1)   

در نیمه شعبان زیارت حضرت امام حسین(علیه‎السلام) و همچنین زیارت امام زمان(علیه‎السلام) مستحب است، امام صادق(علیه‎السلام) فرمود:

«شب نیمه شعبان بهترین شب بعد از شب قدر است و خواندن دو رکعت نماز در شب نیمه شعبان بعد از نماز عشاء مستحب است، در رکعت اول بعد از حمد، سوره کافرون و در رکعت دوم بعد از حمد سوره توحید خوانده شود.»(2)        

غسل و شب زنده‎داری و عبادت در این شب، فضیلت بسیار دارد، این شب در نزد خدا چنین مقامی دارد که ولادت با سعادت امام زمان(علیه‎السلام) در سحرگاه این شب واقع شده و بر عظمت و رونق آن افزوده است.

ضمناً روایاتی به ما رسیده است که نیمه شعبان همان شب قدر و تقسیم ارزاق و عمرها است، و در بعضی از این روایات آمده که شب نیمه شعبان، شب امامان(علیهم‎السلام) است و شب قدر، شب رسول خدا(صلی الله علیه و آله) است.

از جمله فضائل این شب این است که، از شب‎های مخصوص زیارت امام حسین(علیه‎السلام) است که صد هزار پیامبر(صلی الله علیه و آله) آن حضرت را در این شب زیارت می‎کنند.

از نمازهای مستحبی که در این شب وارد شده دو رکعت نماز است که در هر رکعت بعد از حمد صدبار سوره توحید خوانده می‎شود.

نقل شده: رسول اکرم(صلی الله علیه و آله) فرمود: شب نیمه شعبان در خواب دیدم جبرئیل بر من نازل شد و فرمود: ای محمّد(صلی الله علیه و آله) در چنین شبی خوابیده‎ای؟ گفتم: این شب چه شبی است؟

فرمود: شب نیمه شعبان است برخیز. مرا بلند کرد و به بقیع برد، و سپس جبرئیل فرمود: سرت را بلند کن زیرا در این شب‎ها درهای رحمت خدا در آسمان به روی بندگان باز است، همچنین درِ رضوان، درِ آمرزش، درِ فضل، درِ توبه، درِ نعمت، درِ جود و سخاوت، درِ احسان باز است، خداوند به عدد پشم‎ها و موهای چرندگان در این شب گنهکاران را آزاد می‎کند، پایان عمرها در این شب، تعیین می‎گردد، رزق‎های یک سال در این شب تقسیم می‎شود و حوادث یک سال در این شب معیّن می‎گردد.

ای محمد! کسی که این شب را با تکبیر و تسبیح و تهلیل و دعا و نماز و قرائت قرآن و اطاعت و خضوع و استغفار بسر برد، بهشت منزل و سرای او است، و خداوند گناهان گذشته و آینده‎اش را می‎آمرزد ... ای محمد(صلی الله علیه و آله) این شب را احیاء بگیر و به امت خود دستور بده آنها نیز این شب را احیاء بدارند، و با عمل به سوی خدا تقرب جویند، چرا که این شب شبی شریف است.

از اعمال این شب، خواندن دعای کمیل در سجده است روایت شده که کمیل گوید دیدم حضرت علی (علیه‎السلام) این دعا را در شب نیمه شعبان در سجده خواندند.

در مورد زیارت امام حسین(علیه‎السلام) در این شب به خصوص در صورت امکان در کنار قبرش، آمده هر که بشناسد امام حسین(علیه‎السلام) را و شهادت او و هدف شهادتش را که موجب نجات امت گردید و وسیله و راهگشایی برای رسیدن به فوز عظیم شد(خلاصه این که عبادتش در این شب از روی توجه و علاقه و معرفت خاص باشد) آنگونه خویشتن را در برابر خدا خاضع نماید که شایستگی آن را دارا می‎باشد و نیز از خدا خواسته‎های شرعیش را تقاضا کند.

پی نوشت ها:

1- توضیح المقاصد شیخ بهائی، ص 533.

2- اثباة الهداة، ج 7، ص 162.

3- اقتباس از کتاب المراقبات، نوشته عالم ربّانی و عارف صمدانی، مرحوم حاج میرزا جواد تبریزی، ص 79 به بعد (دعاها و نمازهای دیگری نیز ذکر شده به این کتاب مراجعه شود.)

برگرفته از کتاب حضرت مهدی(عج)، فروغ تابان ولایت، محمد محمدی اشتهاردی .

101 - احتجاج عمر بن عبدالعزیز خلیفة اموی در مورد علی ابن ابیطالب (ع):
یزید بن عمر بن مورق گوید که من در شام بودم زمانی که عمر بن عبدالزیز به مردم صله عطاء مینمود، من نیز به نزد او رفتم او گفت: از چه قبیله ای هستی؟ گفتم: از بنی هاشم. گفت: از کدام قبیلة بنی هاشم. گفتم: از پیروان و دوستان علی (ع) سپس دست خود را به سینه نهاد و گفت: بخدا قسم من نیز از دوستان علی (ع) هستم. سپس گفت: عده ای برای من حدیث نمودند که از رسول خدا (ص) شنیدند که فرمود: من کنت مولاه فهذا علی مولاه. سپس 60 دینار اضافی بر مبلغی که به دیگران میداد، بابت محبت و ولایت امیرالمؤمنین بمن داد.
( حموینی در فرائد السمطین در باب 10 – حافظ جمال الدین زرندی در دُرَر السمطین – سهمودی در جواهر العقدین – ابوالفرج در الاغانی ج 8 ص 15 نقل کرده اند )

102 - رسول خدا (ص) فرمودند: من از برای ارشاد شما بسوی حق و حقیقت مزدی نمی خواهم، مگر آنکه حفظ کنید مقام مرا در اقارب و خویشان من و احترام نمائید آنان را و آنها عبارتند از: علی (ع) و فاطمه (س) و حسن (ع) و حسین (ع) و اولاد و ذریة آن هر دو می باشند.
( امام فخر رازی در تفسیر کبیرش ج 7 ص 405 در ذیل آیه مودّت از قول زمخشری صاحب کشّاف کواشکی در تفسیر خود موسوم به تبصره از قول ضحاک و عکرمه نقل کرده اند.)

103 - قال رسول الله (ص): انّ الله اخذ حبّک علی البشر و الثمر و البذر فما اجاب الی حبّک عذُب و طاب و مالم یجب خبث و مرَّ.
فرمودند: ای علی (ع) براستی که خدای تعالی دوستی ترا به آدمیان و میوه جات و دانه گیاهان عرضه کرد، هر کدام دوستی ترا قبول کردند و پاکیزه شدند و هر کدام قبول نکردند پلید و تلخ گشتند.
(محب الدین طبری در الریاض النضره ج 2 ص 215)